Split Horizon yönlendiricinin rota bilgisini paylaşırken loop (döngü) oluşumunu önleme tekniğidir. Bu kurala göre Router, öğrendiği yeni bir rotayı alır ve öncelikle kendi Route Tablosuna ekler. Güncel rota bilgisini, rota güncelleme bilgisini içeren mesaj yoluyla bağlı olduğu diğer yönlendime cihazlarına iletir. Normal şartlar altında bu süreç faydalıdır, ancak yönlendirme mantığı hesaplanmadığında ağda ciddi darboğazlar oluşabilir ve bu da yönlendirme döngülerine neden olabilir. Bu sebeple oluşturulan yeni rotayı kendisi duymuş/öğrenmiş olduğu interface üzerinden geri yönde gerçekleştirmemelidir. Yani bir yönlendircinin, yeni rota bilgisini ilettiği interface üzerinden kendisine aynı bilginin geri gelmemesi gerekmektedir. Rota değişikliğini yapan interface üzerinde zaten değişikliğin sahibi olması sebebiyle, bu bilgi mesajını almasına ihtiyaç yoktur. Aynı interface üzerinden yeni rota bilgisinin yönlendiriciye geri gelmesi durumunda, paketin TTL iletim değeri sıfırlanana kadar ağ trafiğinde sürekli devam eden bir yönlendirme döngüsü oluşur.
Özellikle Hub & Spoke yapısında yani frame-relay yapısında çalışan ağlarda bu durum doğru rotanın tüm cihazlar tarafından öğrenilememesine yol açar. Bu sebepten dolayı bir interface üzerinde birden çok networkün bağlı olma ihtimali var ise, split horizon devre dışı bırakılmalıdır. Böylece aynı interface üzerinden gelen bir update mesajı, aynı interface üzerinden başka bir network içerisindeki cihaza aktarılabilir.
Neden Split Horizon’a ihtiyaç duyuluyor? Çünkü RIP, IGRP, EIGRP gibi Distance-Vector Routing protokolleri, bir veri paketi sonsuz bir döngüye yakalanıp sürekli olarak aynı yönlendiriciler üzerinden yönlendirildiğinde meydana gelen yönlendirme döngülerine karşı hassastır. Split Horizon bu döngülerden kaçınmak için ortaya çıkmıştır. RIP için örnek vermek gerekirse, hop count sayısı 15 olduğu için bu iletim bir paket için en fazla 15 kere döngü iletimi sağlayabilir.
Split horizon tüm topolojilerde bu problemin çözümü için tek başına yeterli değildir. Bu sebeple OSPF gibi diğer protokol türleri, paket döngülerinin oluşumunu engellemek için farklı mekanizmalar kullanır. BGP üzerinde çalışan Route Reflection tekniğinde iBGP eşleri birbirlerine yeni route bilgisini iletirken bilginin alındığı router haricindeki iBGP eşlerine güncel rota bilgisi iletilir. Böylece döngü oluşumu engellenir. Ek olarak Route Reflection ile yalnızca en iyi olarak kabul edilen (best) yönlendirme rotaları yayınlanır.
Route Poisoning çalışma yapısı bazından farklı olsa da Split Horizon ile benzer kullanım amacına sahiptir. Route Poisoning, ağda geçersiz hale gelmiş olan rotaya veri paketlerinin iletimini engelleyen bir yöntemdir. Dinamik yönlendirme protokolleri bir rotanın artık geçersiz olduğunu tespit ettiğinde, ağdaki yönlendiricilere bu rotanın sonsuz bir metric değeri olduğu bilgisini iletir. İzin verilen maksimum hop count limitini aşan bir rota elbette ki ulaşılamaz olarak kabul edilir. Böylece sonsuz değer en yüksek kabul edilir ve bu rota etkisiz kalır ve paket gönderimi engellenmiş olur. Rotanın zehirlenmesi ismini buradan almaktadır. RIP için hop count limitinin 15 olduğundan bahsetmiştik, bu durumu örnek gösterecek olursak hop count sayısının Routing Tablosu üzerinde sonsuz ayarlanması yerine, 16 olarak belirlenmesi de bu rotanın kullanıma uygun olmadığı anlamına gelir.
